kızıl öperdi nerede
ufuklara
yaslamışım
bin yıllık
ümitlerimi/
başımın
üstünde turlayıp
duruyor
vefanın
beyaz
güvercinleri/
şarkıların meyanındayım
dilinin altındaki baklada/
bağrıma bağrıma
esiyor
yorgun dağların
meltemi/
kapındayım
kapının
eşiğinde/
ya
al beni
içeri
dostum
hiç olmazsa
bir çay içimi/
ya da
bırak
gideyim
gidip gidip
gidemediğim
sensizliğe
o
eski
yollar
o
patikalar
bir yanı
ulu
kavaklar
bir yanı
ışıktan bir
el gibi
açılmış
yaprakları,
yaşamaktan
bıkmayan
bilmem kaç yüz
yaşında
asık suratlı
çınar ağacı,
dibinde
demirli çeşmesi
...
nerede
o
yollar
ki öperlerdi
o
güzelim
liseli kızın
küçük penbe
ayaklarını
bıkmadan
sabah
akşam