Patronumdu benim aygazda

Otuz üç sene kışta yazda

Güler yüz vardı mustafa koçta

Allah rahmet eylesin rahmet

Kanat gerdi mustafa kol gerdi

Otuz üç yıl bana ekmek verdi

Şair bahri diye severdi

Allah rahmet eylesin rahmet

Gençti etine olgun biri

Koca göbekli güçlü iri

Hep mavi bakardı gözleri

Allah rahmet eylesin rahmet

Yirmi bin kişiydi kadromuz

Farklıydı bizim koç ordumuz

Koçla övünçlü ulusumuz

Allah rahmet eylesin rahmet

Mustafa koç güzel insandı

Temiz yürek temiz vicdandı

Gönül yürek ona hayrandı

Allah rahmet eylesin rahmet

Rahmi babası Vehbi dedesi

Şakayı severdi kendisi

Sinelerin beyefendisi

Allah rahmet eylesin rahmet

Mustafa koç iş adamıydı

Şanlıydı bir de ünvanlıydı

Hayranlarıyla hayranlıydı

Allah rahmet eylesin rahmet

Toprağa verdik yirmi dört ocak

Rahmet yolluyoz kucak kucak

İki bin on altı son durak

Allah rahmet eylesin rahmet