Bazen yaptığım araştırmalar sonucunda Menemen’in geçmişte harika bir yer olduğunu keşfediyor, bundan büyük mutluluk duyuyor ve keyif alıyorum. Bugünkü paylaşımım bu konu üzerine.

Osmanlı’nın 1550-1640 yılları. Bu yıllar arasında Menemen’de Süleyman Menemeni adlı bir hemşehrimiz yaşamış. Anladığımız kadarıyla bu kişi tarih ve edebiyat ile oldukça meşgul. Yaşadığı dönemde el yazısıyla bir divan yazıyor. Bu divanda birçok konu ile birlikte o günün Menemenini de anlatıyor.

ARADAN 400 KÜSUR YIL GEÇİYOR...

Süleyman Menemeni adlı hemşehrimizin yazdığı bu divan, bir şekilde Ensar Bingöl adında Menemen Garnizonu’nda görev yapan tarihe düşkün bir subayımızın eline geçiyor. O da 1958 yılında Menemenliler tarihlerini bilsin diye bu eserin bazı bölümlerini tercüme edip  Menemen’de yayınlanan “MENEMEN” gazetesine gönderiyor. Cevdet Yiğitoğlu’nun sahibi olduğu gazete de bu bölümleri  yayınlıyor. Ancak bu önemli eser 1959 yılında Menemen Belediyesi tarafından korunmakta iken daha sonra ortadan kayboluyor. Halen de bulunabilmiş değil.

HARİKA BİLGİLER VE GEDİZ’İN NİMETLERİ...

Aşağıda bu eserden alınmış bazı bilgileri sizlerle paylaşıyorum. Eminim ki 400 küsur yıl önceki Menemen’i okuyunca imrenecek hayretler içinde kalacaksınız.

Süleyman Menemeni’nin kaleminden:

“Menemen dört yanı bağlar ve bahçelerle çevrili, bolluk içinde yaşayan cennet misali bir şehirdir. İzmir’e üç saatlik mesafededir. Menemen’deki İskeleye her gün yoğurt, peynir, yumurta, tavuk, saman, odun vesaire gitmektedir. İskele de kurulan pazarda İzmirli manavlar gelip malları beğenmekte satın alıp götürmektedirler. Uzun süredir Menemen, İzmir’in kilidi durumundadır. Haziran ayında Anamur sineği gelince halkı yaylaya çıkar. Herkesin yayla da bağı, bahçesi vardır. Esnaf olan gündüz dükkanına gece merkeplerine binip yaylalarına gider. Yaylada üç ay kalınır. Menemen, Gediz Nehri’ne bir saat miktarı uzaklıktadır. O Gediz nehri ki her şeye hayat verir, her iki tarafı bağ ve bahçedir. Bol bol balık çıkartılır. Gediz’in kenarında zevk ve sefa alemleri yapılır ki insanın inanası gelmez.  Meşhur incir, kavun, karpuz buralarda yetişir. 40 kadar köyü vardır. Pazar’ı Perşembe günü kurulur. Bu pazara İzmir dahil her yerden insan gelir. Öyle bir pazar kurulur ki insanlar yan yana yürüyemez. Her şeyi iyi olan Menemen halkında kıskançlık ve kibirlilik çoktur. Ama gelen misafirlere de hürmetleri çoktur. İlk bakışta insanı hayran bırakan güzel kızları vardır. Suyu güzeldir ve hediye olarak İzmir’e götürülür. Tüm bu güzelliklere karşın Menemen büyük bir yangına da maruz kalarak harap olmuş, bir çok can ve mal kaybı meydana gelmiş, çok kimse de açıkta kalmıştır.”