Sanki başka bir boyuta geçmiş gibi hafif, içim pır pır bakıyorum yeni doğana. Yüzünde yumuk yumuk ince bir çift çizgi. Açmaya çalıştığı sağ göz kapağı aralandıkça diğeri ters orantıda. Ne güzel uyuyordum. Hem de hiç zahmetsiz besleniyordum. Ne vardı rahatımı bozacak der gibi olmayan çatık kaşlarla atarlı. Kırmızı tenli o güzel bebek hayatımıza bir güneş gibi doğdu. Sancısız, planlı gelişi bizim için sürpriz olmasa da sanırım o hayatının ilk şokunu yaşadı bu doğumla. Neyse ki çabuk aydı duruma. İlk dokunuşlara isyanın sınır tanımazlığı, annesinin odaya gelişiyle normale döndü. O da haklı, sorun bizde; bebekçedeki o naraların o anne buraya gelecek demek olduğunu nereden bilelim ki, çoktan unutmuşuz ilk lisanımızı. Sabah yola çıkmış gidiyorken içimden sürekli tekrarlıyordum. Dünyada milyarlarca insan var ve hepsi bir doğumun eseri, onlardan biri sadece az sonra yaşanacak olan. İç sesimin bastırmaya çalıştığı kaygılarla boğuşurken kendime, odaklan diyordum, odaklan!  Az sonra Demir’le tanışacaksın. Onu almaya gidiyorsunuz. Anne olarak çocuğumu, anneanne olarak torunumu düşünürken umutla kaygı arasında sallanıyor her seferinde umuda demir atıyordum. Beklenen an geldi çok şükür. Şimdi aynı havayı soluyoruz en minik kıymetlimizle.

Ölümsüzlük böyle bir şey olmalı. Nesillerle aktarılan bir hayat döngüsü. Şimdi onun mis kokusunu içime çekerken işte tam da o yenilenme, tazelenme duygusunu hissediyorum, üstelik ikinci kez. Çocuklarıma minnettarım;  böyle büyük bir sorumluluğu gönüllü üstlendiler ve hakkını veriyorlar. Bu zamanda bilinçli insanlar için gerçekten de büyük cesaret. Böylesi bir karar ancak adanmışlıkla verilir. Üstelik ikinci kez. Evet Arya abla oldu, beş yıl sonra ben de ikinci kez anneanne. Demir’in gelişiyle biraz daha büyüdü ailemiz. Bir kez daha hissettim ki, hayatın onca zorluklarına rağmen, bir umuttur yaşatmak ve o umutla yaşamak hayatı anlamlı kılan. Sadece torunlarım için değil, tüm çocuklarımız ve doğacak olanlar için kabul ediyorum gelen tüm iyi dilekleri. Sadece onlar için değil tüm geleceğimiz için sahip olduğumuz sorumluluklar. Sadece bugün için değil, gelecek için bütün emekler ve bugün alınan kararlar onların yarınları. Sevgiyle gelen çocuklarımızın aynı Sevgi, özen dolu bir dünyaları; insanca yaşayabilecekleri bir gelecekleri olmasını dilemek ve emek vermek de bize düşen. Kucağımda bir dünya, yüreğimde dünyalar, zihnimde onlarca soru; ruhum kanat çırpıyor yarınlara doğru.