ÖNÜM ARKAM SAĞIM SOLUM CORONA…

Şu Corona günlerinde ;
Hayat yalan oldu. Mal mülk, şan şöhret yalan oldu.
Güç dediğimiz kavramın tanımı değişiyor.
Silah, petrol mü, yoksa sağlıkçı ve sağlık ekipmanları mı?
Sorgulanmaya başlandı.
Corona yüzünden Evde Kal uyarısı ile bir kavanozun içine kapatıldık.
Tıpkı bir balık gibi. Her gün düzenli olarak ekranlardan izlediğimiz programlar can sıkıyor…
İş hayatı kontak kapattı.
Buralarda çalışan insanlar evlerinde işsiz, güçsüz, çaresiz kaldılar.
Corona salgını ve korku yüzünden yarınlarını düşünemiyorlar bile.
Sonuç;  Kocaman bir hiç.
Emeklilerin durumunu gerçekten bilen var mı?
Bitik.
İşsiz kalanların, evini, ailesini geçindiremeyenlerin durumunu bilen var mı?
Corona umurlarında değil. Zaten çaresizlikten ölüler.
Şu an iş bulsalar Corona Morona demeden gidip ekmeğinin peşine düşecekler.
İnsanların acil ihtiyaçları var.
Ne zaman tekrar işimize başlayacağımızı ve çocuklarımızın eğitim kaybının nasıl telafi edileceğini, bilmek istiyorlar…
Topladığınız bağış kampanyalarının nasıl dağıtılacağı, nakit olan yardımlarınızda ise şeffaf olmanızı istiyorlar…
Bu kişilerin partili olması şart mı bilmek istiyorlar…
Olmayanlarla ilgili planınız nedir bilmek istiyorlar…
Her gün televizyonlardan, düne kadar kavgalı olduğumuz tüm ülkelere uçaklar dolusu yardım gönderdiğinizin haberlerini duyuruyorsunuz…
Yurt dışından yardım isteyen aileler için özel uçaklar gönderip yardımına yetişiyorsunuz…
Bunlar elbette doğru şeyler de, bizi ne zaman göreceksiniz diye bekliyorlar…
Bizlere de sahip çıkmanız için ne yapmalıyız diye bilmek istiyorlar…
Ama sizler hala siyasi hesaplar yapıyorsunuz…
İnsanlar çaresizlikten, ilgisizlikten boş vaatleriniz yüzünden an be an umudunu kaybediyorlar…
Ülkemizin imkânları kısıtlıysa da bilmek istiyorlar…
Durum gerçekten de çok kötüyse de var olan imkânları zor durumdakilere adaletli bir biçimde dağıtılsın istiyorlar…
Sanırım bu ülkenin vatandaşlarının bu kadarını beklemeye hakkı var. Daha güzel günlerin umudu ile…
Sevgi ve Saygılarımla